شنبه, ۲۷ آبان ۱۴۰۲، ۰۱:۳۵ ق.ظ
شاهکاری از خواجوی کرمانی - عشق لم یزل و لایزال
| مرا ز مهر رخت کی ملال خواهد بود | - | که عشق لم یزل و لایزال خواهد بود | ||||
| در آن زمان که امید بقا خیال بود | - | خیال روی توام در خیال خواهد بود | ||||
| از آنطرف که توئی گر فراق خواهی جست | - | ازین طرف که منم اتصال خواهد بود | ||||
| نظر بفرقت صوری مکن که در معنی | - | میان لیلی و مجنون وصال خواهد بود | ||||
| براستان که سرما چنین که در سر ماست | - | بر آستان شما پایمان خواهد بود | ||||
| بهر دیار که محمل رود ز چشم منش | - | گذار بر سر آب زلال خواهد بود | ||||
| چو قطع بعد مسافت نمی‌دهد دستم | -کجا منزل قربت مجال خواهد بود | |||||
| کسی که بر سر کوی تو باشدش حالی | - | ز خاک کوی تو صبرش محال خواهد بود | ||||
| ز قیل و قال گذر کن که در چمن زین پس | - | حدیث بلبل شیرین مقال خواهد بود | ||||
| بباغ باده‌ی گلگون چرا حرام بود | - | اگر بگلشن رضوان حلال خواهد بود | ||||
| مکن ملامت خواجو که مهر او هر روز | - | چو حسن ماهرخان بر کمال خواهد بود | ||||
