مقایسه اجمالی عشق شرقی و غربی، تهاجم فرهنگی و لزوم ترویج عشق شرقی
هوالجمیل
تم ها و تفکرات لحظه ای، صیقل نخورده و کار نشده هدهد
کمی دربارۀ عشق و شبیخون فرهنگی دشمن
در جوامع غربی و غربزده، چیزی بنام عشق با مفهوم شرقی اش وجود ندارد بلکه چنین عشقی را اصلا درک نمی کنند. از نظر آنها عشق، در حد اعلایش رابطه مثبت جنسی بین دو جنس مخالف است. در حد اسفل آن کلیه روابط نا مشروع و حیوانی بین انسانها به هر طریق و روش ممکن، عشق یا Love نامیده می شود.
در دیکشنری های انگلیسی در تعریف کلمه Love نوشته شده : عشق یعنی علاقه شدید جنسی بین دو جنس مخالف؛ و این معنا با معنی شرقی آن زمین تا آسمان فرق دارد.
عشق عرفانی غرب هم با عشق عرفانی شرق تفاوت دارد.
در تفکر شرقی - عشق - انگیزه آفرینش است و در تفکر غربی عشق وسیله لذت بردن از آفرینش است. در شرق عشق وسیله تکامل و متعالی شدن است و در غرب عشق وسیله تنزل و حیوانی شدن.
عشق شرقی با هجر و صبر و خودسازی شروع می شود و عاشق حتی اگر به وصال نرسد حتما به تکامل می رسد ولی در عشق غربی مفاهیمی چون هجر وصبرو فراق اصلاً معنا ندارد و وقتی شروع می شود که دو جنس مخالف آمادگی ایجاد روابط نامشروع داشته باشند.یعنی همان ایده ای که در جامعه غربزدۀ ما با مفاهیمی چون دوست پسر و دوست دختر شروع می شود و ممکن است اصلاً انگیزه ازدواج و تشکیل خانواده نیز در میان نباشد. به عبارت دیگر اگر این نشد یکی دیگر.
ولی در فرهنگ شرقی، عشق آتشی است که روح عاشق را در وجود معشوق ذوب میکند و هر دو را به وحدت و یک عشق متعالی می رساند حتی اگر به ازدواج هم منجر نشود...
لذا در عشق شرقی وحدت متجلی است و در عشق غربی جدائی.
آنچه امروزه ماهواره ها تبلیغ می کنند مفهوم جدائی است
نگاهی به آمار طلاق در ایران، این حقیقت را روشن می کند
اما با این حال همین عشق متعالی غربی هم بهتر از هوسبازی و هرزگی است.
یعنی عشقی که منجر به تشکیل خانواده و استحکام روابط زوجین می شود بهتر از هوسبازی و بی بند و باری است.
این نسخه امروز ما باید باشد. ممکن است با فرهنگ دیروز و فردا جور در نیاید ولی نوعی مبارزه با امواج منحط رسانه های غربی و غربزده است و از این بهتر، تبلیغ عشق شرقی است با تمام خصوصیاتش.
اشعار و داستانها و فیلمهای عاشقانه جاذبه ای خاص دارند
و بویژه نوجوانانی را که به بلوغ جسمی و فکری رسیدداند شدیداً تحت تاثیر قرار میدهند.
عشق شرقی و تبلیغ آن عبادت است چون دارای جوهر و پاکی و پاکدامنی ، وفاداری و تعهد و مسئولیت، شرافت و خلوص و تزکیه، رعایت حریم و حقوق دیگران و کنترل هوس و بی بند باری است و تمام اینها جزو دستورات دین ما هستند. در عشق شرقی سرانجام عاشق یا وصال است یا هجران و در هر دو صورت عاشق به تزکیه و پاکدامنی و عزت نفس می رسد و البته در هر دو مورد ممکن است رسوائی وجود داشته باشد که این رسوائی و بدنامی و شیدائی نیز در فرهنگ غرب وجود ندارد. رسوائی در فرهنگ شرق یعنی خبردار شدن همه اطرافیان از ماجرای عشق پاک دو نفر مجرد و این رسوائی اگر آمیخته گناه و جنایت و خیانت نباشد زیباست و در ادبیات کلاسیک ایرانی پسندیده است. ارادتمند : صادقی، هدهد